Susan Cantrick
1952
(FRANCE)
AMERICAN
Susan Cantrick jest amerykańską malarką abstrakcyjną, której głównym zainteresowaniem jest malowanie jako strukturalna wizualna odpowiedź na myślenie subjęzykowe. Jej obrazy są analogami jej percepcji przedwerbalnej, które mają na celu bycie tak artykułowanymi, jak to możliwe, krystalizując witalność i złożoność pojawiającej się kognicji. Mieszka i pracuje w Paryżu, Francja.
Edukacja
Cantrick trafiła do sztuk wizualnych poprzez muzykę, którą studiowała w USA (B.A. Bennington College, M.A. Peabody Conservatory of Music, Baltimore, MD) i praktykowała jako skrzypaczka przez ponad 15 lat zarówno w USA, jak i we Francji, gdzie mieszka od 1990 roku.
W 1997 roku, zmagając się z przewlekłym zapaleniem ścięgien, przeszła z praktyki twórczej z wiolonczeli na sztukę wizualną. Od 2002 roku pracuje w niezależnym studiu w Paryżu.
Cantrick spędził zimową rezydencję w Vermont Studio Center w 2004 roku.
Technika
Techniki malarskie Cantrick, które są zasadniczo modernistyczne, łączące gestykulację z ostrymi krawędziami, są mediowane przez postmodernistyczne interwencje cyfrowe. Jej hybrydowa praktyka sprzyja eklektyzmowi stylistycznemu, który może maskować swoje spójne podstawy.
Różne procesy, które bada w swojej pracy, łączą elementy struktury i wolności....
Przez ostatnie 10 lat malowała na podstawie cyfrowych studiów, które są generowane z fragmentów zdjęć jej wcześniejszych prac. Wyniki przypominają to, co określa jako "gamut genealogii", obrazy, które dzielą wspólne wizualne pochodzenie z ich poprzednikami. Niedawno podjęła wyzwanie powrotu do wcześniej niedokończonych prac, kontynuując nowe kompozycje na już zamieszkanej przestrzeni. Jej różne podejścia badają malarstwo jako stan umysłu, proces i obiekt, ujawniając związek z ideami o kontekście i odnowie tożsamości.
Obok swojej praktyki malarskiej, Cantrick tworzy małoformatowe kolaże montowane na papierze i panelu, które często składają się z naprzemiennych aplikacji farby i obrazów drukowanych w technologii atramentowej.
Inspiracja
Poza miłością do koloru i zmysłowością farby, proces Cantrick jest napędzany i definiowany przez jej przekonania o malarstwie jako formie myślenia wizualnego, a nie narracji, ilustracji czy krytyki. Jako malarka, myśli w kategoriach materializacji chwili swojego doświadczenia percepcyjnego, gdy myśli zaczynają się spajać, ale zanim sformułują się w język. Choć czasami korzystała z literatury lub zdjęć ze swojego otoczenia jako punktów wyjścia, konkretne zewnętrzne bodźce rzadko są przywoływane. Jednocześnie jest świadoma, jak ciało i krajobraz wpłynęły na jej obsesję na punkcie manipulowania płaską przestrzenią obrazową - jak najlepiej pokazać jej niejednoznaczności i wykorzystać jej złożoności.
Powiązane cytaty
W tekście do katalogu grupowej wystawy w Paryżu w 2013 roku zatytułowanej „Skrzyżowania” Françoise Caille napisała:
„Prace Cantricka charakteryzują się off-centerową hybrydową siecią organicznych i geometrycznych struktur, które wydają się wychodzić poza granice płaszczyzny obrazu. …Geometria, która opiera się rygorowi klasycznych figur matematycznych, jest organizowana, a następnie rozkładana, faworyzując aleatoryczne formy i bawiąc się mocą kontrastów kolorystycznych. Z chaosu i różnorodności tych struktur wyłania się jednak forma zakotwiczenia przestrzennego: kompozycje są stabilne, ledwie ustępując ruchom, które je przecinają. Praca wydaje się być konstruktywną grą w poszukiwaniu najlepszego równowagi pomiędzy działającymi siłami. Cantrick jednocześnie stosuje podejście architektoniczne i środki kubisty, który dekomponuje i na nowo tworzy przestrzeń, w tym przypadku fikcyjną… Przestrzeń wypełniona jest bogactwem strukturalnym, budując całość.”
Znaczące Wyróżnienia
We wrześniu 2013 roku otrzymała nagrodę Art Absolument na Salonie des Réalités Nouvelles w Paryżu.
Wystawy
Susan Cantrick miała swoją drugą wystawę solową w Paryżu w 2007 roku. Od tego czasu regularnie prezentowała swoje prace na wystawach solowych i zbiorowych zarówno we Francji, jak i w Stanach Zjednoczonych.
Kolekcje
Jej prace zostały nabyte przez ACMIN Vie (Paryż) oraz przez innych prywatnych kolekcjonerów we Francji, USA i Japonii.
Galerie
Kathryn Markel Fine Art, Nowy Jork
Zdjęcie portretowe: Adine Sagalyn
