Tydzień w sztuce abstrakcyjnej – Relacje między masami
Czy kosmici tworzą sztukę? W przyszłym roku przypada 40. rocznica filmu Stevena Spielberga Bliskie spotkania trzeciego stopnia. W tym filmie kosmici komunikują się z ludzkością poprzez swoich artystów, używając abstrakcyjnych wizualnych i dźwiękowych bodźców, aby sprawdzić gotowość naszego gatunku do kontaktu z wyższą formą życia. To rodzi pytanie: Jeśli kosmici rzeczywiście tworzą sztukę, co ich sztuka przekazuje? Na tej planecie mamy tendencję do tworzenia sztuki, która przekazuje pojęcia masy i przestrzeni. To ma sens. Jesteśmy masami zamieszkującymi przestrzeń na większej masie unoszącej się w przestrzeni wśród innych mas unoszących się w przestrzeni. Na pewnym poziomie sztuka kosmitów musiałaby poruszać podobne zagadnienia, prawda? Czyż nie są... uniwersalne? Wkrótce możemy się tego dowiedzieć. W zeszłym tygodniu naukowcy z Europejskiego Obserwatorium Południowego w Chile odkryli "Proxima b", planetę podobną do Ziemi, oddaloną o 4,2 roku świetlnego w układzie słonecznym Proxima Centauri. "Proxima b" znajduje się w Strefie Goldilocks, co oznacza, że warunki są idealne dla cieczy wodnej i życia organicznego. Nasza obecna technologia pozwala nam podróżować z prędkością jednej dziesiątej prędkości światła, co oznacza, że potencjalnie moglibyśmy dotrzeć statkiem kosmicznym do "Proxima b" w zaledwie 42 lata. W przygotowaniu do możliwej wymiany kulturowej z kosmitami w naszym życiu, oto cztery aktualne wystawy sztuki abstrakcyjnej, które zajmują się masą i przestrzenią w sposób, który, jak uważamy, mogliby zrozumieć mieszkańcy każdego układu słonecznego.
Rana Begum: Przestrzeń Pomiędzy, Parasol Unit Foundation for Contemporary Art, Londyn
Na wystawie teraz do 18 września 2016
Rana Begum jest mistrzynią integracji przestrzennej. W ramach tej wieloaspektowej wystawy przestrzeń wystawowa staje się jednością z estetycznym wkładem Begum. Z radością nie jest jasne, czy obiekty Begum są zamierzonym punktem centralnym, czy też, jak sugeruje nazwa wystawy, są podkreśleniami dla otaczającej pustki.
Michael Kidner, Prace na papierze, Galeria Kwiatów, Chelsea, Nowy Jork
Na wystawie do 27 sierpnia 2016
Michael Kidner został nazwany pierwszym artystą op-art w Wielkiej Brytanii. Jego obrazy rzeczywiście wykorzystują wizualny język oparty na wzorze, który ma tendencję do oszukiwania oka. Prace na papierze zawarte w tej wystawie zostały wybrane z dwóch okresów twórczości artysty: lat 60. i 2000. Zajmują się formą i przestrzenią, badając, w jaki sposób kolor i struktura tworzą poczucie ruchu, głębi i wymiarowości w pozornie zmieniającej się estetycznej płaszczyźnie.
Michael Kidner - Prace na papierze, Widok instalacji
Liz Deschenes, Instytut Sztuki Współczesnej, Boston
Na wystawie teraz do 16 października 2016
Ta wystawa obejmuje prace z ostatnich 20 lat praktyki Deschenesa, który wykorzystuje różne współczesne procesy fotograficzne do stworzenia dynamicznej mieszanki dzieł dwuwymiarowych i trójwymiarowych. Choć zanurzone w procesie i materialności, fundament pracy Deschenesa stanowią abstrakcyjne sposoby, w jakie forma, kolor, masa i światło wpływają na widzów i wchodzą z nimi w interakcję, gdy poruszają się w przestrzeni architektonicznej.
Widok instalacji, Liz Deschenes, Instytut Sztuki Współczesnej, Boston, 2016
Arnulf Rainer, Galerie Thaddaeus Ropac, Salzburg
Na wystawie do 27 sierpnia 2016
Pionier austriackiego ruchu Informel, Arnulf Rainer w zaskakujący sposób pracuje z proporcją. Ta wystawa koncentruje się na jego pracach z lat 50., w tym na zestawie monochromów, które wyrastają z powierzchni, gdy stara się zatarć namalowany obraz, co staje się coraz bardziej niemożliwe z każdą dodatkową warstwą. Małe, niepomalowane przestrzenie na powierzchniach tych prac wydają się być pominięte w kompozycji, a jednak ostatecznie afirmują się na rzecz większych mas monochromatycznych, definiując je w przestrzeni.
Arnulf Rainer - Bez tytułu
Obraz wyróżniony: Rana Begum - Nr 591, L Fold (szczegół), 2015. Farba na stali nierdzewnej, 98 x 118 x 33 cm
