Stłumione emocje: Agnes Martin w Tate Modern

Agnes Martin (1912-2004) była amerykańską artystką i pionierką malarstwa abstrakcyjnego, najbardziej znaną z biomorficznych obrazów w stonowanych kolorach i subtelnych liniach ołówka. Mimo że nigdy naprawdę nie szukała blasku reflektorów (w 1967 roku opuściła Nowy Jork i przeniosła się do Nowego Meksyku, aby szukać ciszy i samotności), teraz wszystkie oczy zwrócone są na jej minimalistyczne dzieła, ponieważ Tate Modern organizuje dużą wystawę retrospektywną jej prac do 11 października 2015 roku.

Samotny towarzysz

Urodzona w Macklin w Kanadzie w 1912 roku, Agnes Martin przeniosła się do Stanów Zjednoczonych w 1931 roku, uzyskując obywatelstwo amerykańskie w 1940 roku. Studiowała na Western Washington University College of Education oraz Teachers College na Uniwersytecie Columbia, gdzie rozwinęła zainteresowanie myślą buddyjską Zen, która miała ogromny wpływ na jej twórczość, ponieważ wierzyła, że „Bez świadomości piękna, niewinności i szczęścia, nie można tworzyć dzieł sztuki.” W 1957 roku przeniosła się do Nowego Jorku, gdzie została odkryta przez artystkę i właścicielkę galerii Betty Parsons, i szybko stała się częścią ekscytującej nowojorskiej sceny artystycznej, mieszając się z takimi osobami jak Sol LeWitt, Ann Truitt, Donald Judd i Ad Reinhardt, który stał się jej wielkim przyjacielem i mentorem. Dzięki wsparciu swoich rówieśników, Martin mogła zorganizować swoje pierwsze wystawy indywidualne w Betty Parsons Gallery pod koniec lat 50. i zaczęła zdobywać uznanie krytyków. Jednak po śmierci Reinhardta w 1967 roku opuściła Nowy Jork, aby podróżować po Ameryce Północnej, ostatecznie osiedlając się w Nowym Meksyku rok później, gdzie kontynuowała eksplorację buddyzmu i medytacji w poszukiwaniu prawdziwej samotności. Nie malowała przez siedem lat, całkowicie wycofując się z artystycznej sceny społecznej i koncentrując się na pisaniu. Dopiero w 1973 roku znów wzięła pędzel do ręki.

Agnes Martin - Poranek, 1965. Farba akrylowa i grafit na płótnie. Wymiary: 182,6 × 181,9 cm, rama: 184 × 183,2 × 4,3 cm. Kolekcja Tate. © Spadek po Agnes Martin / DACS, 2020

Dążenie do doskonałości

Jej głębokie przekonanie o mocy sztuki do wzbudzania emocji i wykorzystywania ekspresji jest wplecione w samą tkankę jej stonowanych płócien, które działają jako zabawne eksperymenty w dążeniu do doskonałości. Wystawa w Tate jest pierwszą retrospektywą prac Martin od 1994 roku i proponuje spojrzenie na pełną szerokość jej twórczości. Obejmuje ona jej wczesną analizę różnych form, takich jak jej Ogród z 1958 roku, kolaż rzędów znalezionych obiektów przyklejonych do tła płótna, po jej eponimiczne płótna w kratę i w paski wykonane ze złotej folii (Przyjaźń, 1963) lub umyte w akwareli (jak w przypadku niezatytułowanej niebieskiej pracy skomponowanej z akwareli, tuszu i gwaszu, 1965). Retrospektywa będzie okazją dla widzów do doświadczenia mocy jej wizjonerskich dzieł w doskonałym połączeniu stonowanego minimalizmu i emocjonalnej mocy, przy czym sama Martin stwierdziła, że "Sztuka jest konkretną reprezentacją naszych najsubtelniejszych uczuć."

Od jej śmierci w 2004 roku, prace Martin nadal mają globalne znaczenie, wpływając na twórczość artystów z różnych dziedzin, od malarzy i fotografów po projektantów mody i pisarzy. Jako prawdziwy miłośnik sztuki, prace Martin są obowiązkowym punktem dla wszystkich podobnie myślących entuzjastów.

Obraz wyróżniony: Agnes Martin - Szczęśliwe Święta, 1999. Farba akrylowa i grafit na płótnie. Wymiary: 152,5 × 152,5 × 4 cm, rama: 154,5 × 154,5 × 5 cm. Kolekcja Tate. © majątek Agnes Martin
Wszystkie obrazy użyte tylko w celach ilustracyjnych