Sztuka abstrakcyjna jako styl wyboru

„Przeszłość nigdy nie umiera. Ona nawet nie jest przeszłością.”
-William Faulkner, Requiem dla zakonnicy

Słowo współczesny odnosi się do teraźniejszości. Ale czy możemy mieć wiele współczesności? Dzięki dziedzictwu artystów takich jak Joseph Beuys, którzy cenili centralną ideę dzieła sztuki ponad jego stylistyczną manifestację, dzisiejsi artyści czują się swobodnie, angażując się w praktykę multidyscyplinarną i międzyhistoryczną. Mogą malować w stylu sztuki abstrakcyjnej, jednocześnie tworząc rzeźby minimalistyczne, kręcąc hiperrealistyczne filmy i angażując się w ekspresjonistyczną fotografię w mediach społecznościowych. Współcześni artyści nie postrzegają historii jako taśmy transportowej, na której trendy przechodzą, nigdy więcej nie do zobaczenia. Postrzegają ją jako bazę danych, w której wszystko, co kiedykolwiek działało, może być dostępne w dowolnym momencie i wykorzystane na nowo.

Styl(y) sztuki abstrakcyjnej

Kiedy artysta decyduje się pracować w stylu abstrakcji, zazwyczaj istnieją dwa sposoby, w jakie artysta może podejść do tego procesu. Pierwszym sposobem jest rozpoczęcie od czegoś reprezentacyjnego, a następnie jego abstrahowanie. Na przykład artysta może zacząć od obrazu, który jest reprezentatywny dla czegoś, co istnieje w rzeczywistym świecie, jak ludzka twarz. Artysta następnie zniekształca lub w inny sposób zaciera twarz w takim stopniu, że staje się ona abstrakcyjna. Reprezentacją tego podejścia byłoby dzieło Picassa Płacząca kobieta.

Drugim sposobem, w jaki artysta może stworzyć abstrakcyjny obraz, jest zaangażowanie się w czystą abstrakcję. W tym podejściu artysta stara się zmaterializować obrazy, które w żaden sposób nie odnoszą się do istniejącego świata wizualnego. Innymi słowy, artysta stara się wizualnie zrealizować pomysł, nie wykorzystując istniejącego języka wizualnego. Pomocną analogią jest wyobrażenie sobie kompozytora próbującego przekazać ideę niewinności za pomocą bezsłownej piosenki. Przykładem tego typu sztuki abstrakcyjnej byłoby Perfect Happiness, autorstwa abstrakcyjnej malarki Agnes Martin, która często starała się przekazać ideę niewinności poprzez swoją twórczość.

Agnes Martin - Doskonałe Szczęście (z serii Innocent Love), 1999, © Lannan Foundation

Uwaga: Pomysły w Akcji

Kiedy w pełni rozważamy abstrakcyjny obraz, napotykamy wiele koncepcji w grze. Napotykamy ideę malarstwa, co oznacza ideę rozprzestrzenienia medium na powierzchni w celach estetycznych. Napotykamy pomysł artysty na ten konkretny obraz, estetyczną koncepcję, do której artysta doszedł w przypadku tego obrazu. Napotykamy koncepcję, z którą artysta został pierwotnie obdarzony, co doprowadziło do poszukiwania komunikatywnej estetyki wizualnej. W końcu napotykamy ideę stojącą za stylem, w którym artysta zdecydował się pracować. Odkładając te inne pomysły na bok, nasze pytanie brzmi: dlaczego artysta wybiera pracę w stylu abstrakcji? Może istnieć nieskończona liczba osobistych powodów. Może artysta czuje przymus, aby zakomunikować coś poza konwencjonalnym językiem wizualnym. Może artysta uważa, że istniejące obrazy są ograniczające. Może artysta nie jest pewien, co należy powiedzieć, i ma nadzieję dotrzeć do pomysłu na poziomie podświadomości poprzez proces tworzenia dzieła. Może istnieje koncepcja strukturalna lub oparta na materiale, która zostałaby zdezorientowana lub zmieniona przez obecność rozpoznawalnych form.

Pablo Picasso - The Weeping Woman, 1937, © Tate Modern

Wielka idea abstrakcji

Cokolwiek są osobiste powody artysty do pracy w stylu sztuki abstrakcyjnej, sama Abstrakcja posiada wielkie idee. Kiedy Wassily Kandinsky namalował pierwsze czysto abstrakcyjne dzieła, zrobił to z celem osiągnięcia wolności od estetycznych oczekiwań. Abstrakcja pozwala artystom nie być związanym tym, co można przekazać za pomocą tradycyjnych obrazów. Abstrakcja zaprasza artystów do badania tego, co można przekazać po prostu pracując z podstawowymi elementami obrazu, eksplorując moc i potencjał koloru, linii, formy, przestrzeni, światła, techniki i materialności. Wyzwanie dla artystów polega na badaniu głębi nieświadomego ja i komunikowaniu pytań, które tam znajdują. Abstrakcja broni indywidualności, pozwalając artyście na całkowitą wolność tworzenia czegoś unikalnego, czegoś nowego, czegoś ukształtowanego przez osobistą fizyczność, wewnętrzną wizję i nieodkryte głębiny pierwotnego istnienia. Dlatego artyści decydują się pracować w stylu abstrakcyjnym. Abstrakcja pozwala artystom być sobą i być wolnymi.

Wassily Kandinsky - pierwsza abstrakcyjna akwarela, 1910, Musée National d'Art Moderne, Centre Georges Pompidou, Paryż, Francja

Obraz wyróżniony: Cy Twombly - detal dzieła sztuki

Wszystkie obrazy użyte w celach ilustracyjnych

Autor: Phillip Barcio