Jak prace Pat Steir zdobyły szczyty rynku sztuki

Reprezentacja w galerii jest kluczowa dla każdego artysty, który ma zamiar zaistnieć na rynku sztuki. Ale co dokładnie robi galeria dla artysty? I jak artyści mogą zapewnić sobie miejsce w galerii, która zapewni im najlepszą możliwą reprezentację? Historia Pat Steir może rzucić nieco światła na odpowiedzi na te odwieczne pytania. Steir od dziesięcioleci jest prominentną postacią na amerykańskiej scenie malarskiej. Jej prace są idiosynkratyczne, koncepcyjnie genialne i estetycznie oszałamiające. Ale od dawna znajduje się na niskim końcu sprzedaży wśród innych artystów o jej statusie. Jednak nie była nowicjuszką na rynku sztuki. Władze natychmiast dostrzegły jej zdolności. W tym samym roku, w którym ukończyła studia licencjackie na Pratt Institute, miała swoją pierwszą wystawę zbiorową - nie w galerii, ale w High Museum of Art w Atlancie, uznawanym za najważniejsze muzeum sztuki w Południowo-Wschodnich Stanach Zjednoczonych. W następnym roku miała wystawy zbiorowe w Philadelphia Museum of Art i MoMA w Nowym Jorku. Od tego czasu nie było roku, w którym Steir by nie błyszczała. Jej prace konsekwentnie zadziwiają widzów swoją obecnością, mocą i złożonością. A ona nawet znalazła czas, aby uczyć w niektórych z najbardziej wpływowych instytucji edukacyjnych w Ameryce, mianowicie Princeton, Parsons i Cal Arts. Więc pytanie brzmi, dlaczego Pat Reid nie została nagrodzona finansowo za swoje sukcesy w sposób zgodny z jej znaczeniem jako artystki? Odpowiedź, jak się wydaje, ma związek z reprezentacją.

Pierwsza Galeria

Pat Steir urodziła się w 1940 roku. Do 1964 roku jej prace zostały uwzględnione w trzech wystawach muzealnych, a ona otrzymała swoją pierwszą wystawę solową w Nowym Jorku, w galerii Terry Dintenfass. Terry Dintenfass była rodowitą mieszkanką Atlantic City w New Jersey. To tam otworzyła swoją pierwszą galerię sztuki, D Contemporary, w holu tego, co wtedy było wiodącym nadmorskim kurortem, hotelu Traymore. Jednak gdy Atlantic City zaczęło tracić na popularności, Dintenfass postanowiła zamknąć D Contemporary i przenieść się do Manhattanu, aby otworzyć nową galerię. W ten sposób stała się częścią rosnącej fali kobiet-galerzystek w Nowym Jorku. Była jedną z najbardziej postępowych, reprezentując artystów, którzy byli w przeciwnym razie niedostatecznie reprezentowani z powodu powszechnych uprzedzeń społecznych lub politycznych tamtych czasów.

Prace, które Pat Steir pokazała w Terry Dintenfass, nie były zbyt zgodne z panującymi wówczas trendami estetycznymi. Skierowały się w stronę figuracji, gdy minimalizm był bardziej na czasie. Nic dziwnego, że wystawa nie przyniosła wystarczających dochodów, aby uwolnić ją od pracy na etacie jako dyrektor artystyczny w wydawnictwie Harper & Row. Przez resztę dekady Steir kontynuowała wystawianie swoich prac w Nowym Jorku, ale finansowe nagrody wciąż jej umykały. Oczywiście, to nie był dla niej najważniejszy cel. Steir dążyła do czegoś ważniejszego niż pieniądze. Ustanawiała swój własny głos jako malarka i starała się osiągnąć coś prawdziwego jako artystka.

Pat Steir - Blue, 2007, Oil on canvas, 36 × 36 in, 91.4 × 91.4 cm, photo credits Bentley Gallery, Phoenix

Zmiana Morza

Na początku lat 70. Steir odbyła podróż do Nowego Meksyku, gdzie spędziła czas z Agnes Martin. Rozmowy z Martin wzmocniły w Steir przekonanie o znaczeniu łączenia z duchowymi aspektami tego, co próbowała osiągnąć. Zaczęła studiować filozofie i tradycje artystyczne Wschodniej Azji. Połączyła ich nauki z własnymi tendencjami estetycznymi, które były zgodne z automatyzmem i utratą ego inherentnymi dla technik ekspresjonizmu abstrakcyjnego techniki. Te wpływy doprowadziły do pewnego rodzaju nowej klarowności dla Steir, a na początku lat 70. stworzyła to, co stało się jej pierwszą ikoniczną serią prac: tzw. obrazy róż, abstrakcyjne obrazy zawierające formy sugerujące róże, które następnie były przekreślone. Opisując, co chciała osiągnąć w tej serii prac, Steir wyjaśniła: "Chciałam zniszczyć obrazy jako symbole...bez obrazów, ale jednocześnie nieskończone obrazy."

W ciągu następnej dekady ten filozoficzny proces, który Steir rozpoczęła, doprowadził ją do jej najsłynniejszego dorobku: jej obrazów wodospadów. Te prace są doskonałymi konceptualnymi demonstracjami rezygnacji z kontroli, a jednocześnie doskonałymi wyrazami planowania i niuansu. Wizualnie wyglądają jak farba wylana na przednią część płótna, dokładnie jak wodospad. Aby je stworzyć, Steir wiesza naciągnięte płótno na ścianie, a następnie wspina się po drabinie, aby ostrożnie wlać farbę na powierzchnię. Grawitacja i czas przejmują kontrolę, gdy tylko puści farbę. Ona kieruje procesem. Wybiera, kiedy, gdzie i ile farby wlać. Wybiera kolory. Wybiera lepkość i czy dodać dodatkowe ślady pędzla lub plamy. To proste, głębokie wyrażenie ludzkości współpracującej z naturą. Proces jest harmonijny, a obrazy również.

Pat Steir - Mountain in Rain, 2012, Color direct gravure printed on gampi paper chine colle, 31 × 39 in, 78.7 × 99.1 cm, photo credits Crown Point Press, San Francisco

Chemia i czytanie

Pod koniec lat 90. Steir osiągnęła mistrzostwo jako malarka i otrzymała propozycję reprezentacji przez dużą galerię: Cheim & Read, jednego z najbardziej wpływowych dealerów sztuki współczesnej w Nowym Jorku. Zlokalizowana w dzielnicy Chelsea, Cheim & Read jest stałym elementem globalnej sceny sztuki współczesnej od momentu założenia w 1997 roku. Każdy artysta postrzegałby szansę na reprezentację przez taką galerię jako niesamowitą okazję. Jednak dla Pat Steir ta okazja nie przyniosła oczekiwanych rezultatów. Nie oznacza to, że jej prace się nie sprzedawały. Sprzedawały się, za dziesiątki tysięcy dolarów. Ale wielu jej współczesnych osiągało dziesięciokrotność tych kwot. Znowu, nie to, że zysk był jej motywacją. Ale w Ameryce liczby sprzedaży mają ogromny wpływ na to, czy artysta zostaje zaakceptowany w kanonie ważnych artystów, którzy regularnie są prezentowani w muzeach i biennale, oraz są dodawani do programów zajęć z historii sztuki.

Wprowadź urodzoną w Szwajcarii handlarz sztuki Dominique Lévy. Lévy urodziła się trzy lata po tym, jak Pat Steir miała swoją pierwszą wystawę indywidualną. Uzyskała tytuł magistra na Uniwersytecie Genewskim w fascynującym temacie Socjologii Sztuki. Pod koniec lat 80. i przez całe lata 90. pracowała dla domu aukcyjnego Christie’s, domu aukcyjnego Sotheby’s, a następnie ponownie dla Christie’s. W 2003 roku otworzyła własną usługę doradztwa artystycznego, nazwaną Dominique Lévy Fine Art. Dwa lata później otworzyła L&M Arts z Robertem Mnuchinem, ojcem obecnego sekretarza skarbu Stanów Zjednoczonych. Następnie w 2013 roku otworzyła Dominique Lévy Gallery w Manhattan i Londynie. Tam reprezentowała majątek , oraz Yves Klein artystów takich jak Frank Stella i Pierre Soulages. A w 2016 roku podpisała Pat Steir.

Pat Steir - Moment, 1974, Oil on canvas, 84 × 84 in, 213.4 × 213.4 cm, photo credits Cheim & Read, New York

Co kryje się w nazwie

Tuż po podpisaniu umowy z Pat Steir, Dominique Lévy nawiązała współpracę z brytyjskim handlarzem sztuki Brettem Gorvy, aby stworzyć nową galerię: Lévy Gorvy, z biurami w Londynie, Nowym Jorku i Genewie. Lévy Gorvy obecnie reprezentuje Pat Steir. A od tego połączenia, w ciągu mniej niż dwóch lat, ceny prac Steir poszybowały w górę. Tylko w ciągu ostatnich sześciu miesięcy trzy jej prace na aukcjach przekroczyły swoje szacunki. Sotheby’s sprzedało Four Yellow Red Negative Waterfall (1993) za 680 750 £ po szacunkowej wartości 200 000 £, a zarówno Misty Mountain Waterfall (1991), jak i Silver Moon Beam (2006) za 299 400 £ każda po szacunkach wynoszących 113 250 £ każda. Dodatkowo, Lévy Gorvy sprzedaje nowe prace Steir za ponad pół miliona każda, co osiągnięto na Chicago EXPO, gdzie beztytułowy obraz Steir z 2004 roku sprzedano za 550 000 $.

Co się więc stało? Jeśli Steir była w stanie osiągnąć takie ceny, dlaczego Cheim & Read tego nie zrealizowali? Odpowiedź może sprowadzać się do kontaktów. Każdy galerysta ma swoją sieć. Może Lévy i Gorvy po prostu znają innych ludzi. A może chodzi o timing. Być może to miało się wydarzyć niezależnie od tego, kto reprezentował Steir. A może chodzi o zaufanie. Może Lévy i Gorvy mają doświadczenie, na które stawiają główni nabywcy. Ale po przejrzeniu stron galerii Pat Steir zarówno na stronach Cheim & Read, jak i Lévy Gorvy, myślę, że różnica może polegać na zrozumieniu. Materiały marketingowe, które przygotowało Lévy Gorvy, są nie tylko bardziej nowoczesne i bardziej kompleksowe. Historia, którą opowiadają, jest również bardziej sympatyczna. Uważam, że najważniejszym czynnikiem decydującym o tym, czy artysta znalazł odpowiednią galerię, jest to, czy ludzie pracujący w tej galerii rozumieją dzieło. Niemożliwe jest oszukać kogoś, aby kupił sztukę. Ale jeśli galerzysta naprawdę wierzy w dzieło, które sprzedaje, staje się to nie sprzedażą, ale kwestią łączenia ludzi z sztuką, która ma dla nich znaczenie, co staje się możliwe, ponieważ nabywca, galerzysta, artysta i dzieło, z jakiegokolwiek powodu, mówią tym samym językiem serca.

Pat Steir - Set of Four Lines, 2015, A set of four screenprints with hand-painting, 72 × 96 in, 182.9 × 243.8 cm, Unique

Obraz wyróżniony: Pat Steir - Tryptyk D, 2015, Zestaw trzech sitodruków z ręcznym malowaniem, 72 × 108 cali, 182,9 × 274,3 cm, Unikat, zdjęcia autorstwa Pace Prints

Wszystkie obrazy użyte tylko w celach ilustracyjnych

Autor: Phillip Barcio